Utrecht, in Nederland, staat bekend om zijn fietscultuur en herbergt een van de grootste fietsenstallingen in Europa. Gelegen bij het centraal station in Utrecht, beslaat de fietsenstalling een oppervlakte van ongeveer 17.100 vierkante meter en biedt plaats aan meer dan 22.000 fietsen. De noodzaak voor zo’n grootschalige fietsenstalling bij Nederlandse treinstations wordt gerechtvaardigd door het feit dat meer dan 40% van de treinreizigers in Nederland (meer dan 400.000 mensen) met de fiets naar de stations pendelt.
De fietsenstalling biedt verschillende voorzieningen, waaronder fietsverhuur, reparatiestations, fietswasstations en oplaadpunten. Daarnaast biedt het beveiligde parkeerplaatsen om fietsdiefstal te voorkomen. Er zijn meerdere ingangen en uitgangen, waardoor het voor mensen handig is om de stalling in en uit te gaan. De ingangen en uitgangen zijn uitgerust met automatische deuren en liften om de toegang en uitgang van fietsen te vergemakkelijken. De fietsenstalling is uitgerust met bewakingscamera’s en beveiligingspersoneel om de veiligheid van geparkeerde fietsen te waarborgen. Bovendien is het voorzien van brandpreventiesystemen en noodalarmapparaten.
De fietsenstalling in Utrecht is ondergronds gelegen bij het centraal station, waardoor het gemakkelijk toegankelijk is. Als forenzen geen haast hebben om een trein te halen, kunnen ze hun fietsen hier gemakkelijk parkeren en vervolgens te voet of met het openbaar vervoer de nabijgelegen omgeving verkennen.
Het is moeilijk voor te stellen dat er in de jaren 90 slechts een paar fietsenrekken voor het treinstation van Utrecht waren. Nederlanders die ervoor kozen om met de fiets naar het station te gaan, hadden slechts twee opties: ofwel hun fietsen parkeren op de eenvoudige fietsenrekken op het stationsplein en hopen dat hun fietsen nog intact zouden zijn bij terugkomst, of ze in de donkere, vieze en onaangename ondergrondse faciliteit parkeren om diefstal te voorkomen. Mensen waren ontevreden over deze situatie, en dat gold ook voor de lokale autoriteiten. Veel gemeentelijke overheden wilden het parkeren van fietsen in openbare ruimtes (bij treinstations) verbieden om de netheid en esthetiek van de stad te waarborgen, terwijl ze de regionale ontwikkeling en vastgoedprojecten in het stationsgebied wilden bevorderen. Vandaag de dag is het aantal fietsenstallingen bij het treinstation van Utrecht in de afgelopen tien jaar met een factor elf toegenomen dankzij voortdurende ontwikkeling. De belangrijke locatie voor het centraal station is niet langer bezaaid met fietsen, waardoor de bouw van parken of andere doeleinden mogelijk is, wat de esthetiek en netheid van de stad verbetert.
